" WIDTH="0" HEIGHT="0" BORDER="0" ALIGN="LEFT" ALT="">
Expert

Strompelend naar finale

door Sieb Oostindie - PARIJS, donderdag
FOTO'S: Rob de Jong

Kun je wereldkampioen worden zonder doelpunten te maken? Bijna, want Frankrijk weet tegen betere tegenstanders in knock-outwedstrijden zo goed als nooit te scoren. In Engeland (EK) niet, in eigen land nauwelijks. Buiten de 'golden goal' van Laurent Blanc tegen Paraguay stond het thuisland in dik 300 minuten voetbal oftewel vijf uur droog. Lilian Thuram maakte gisteravond een einde aan dat ernstige gebrek. De centrale verdediger van Parma, bij Frankrijk rechtsback, boog hoogstpersoonlijk de 0-1 via Suker om in een 2-1 winst, die het thuisland voor zondag in de finale brengt.

De Fransen missen tegen Brazilië wel hun belangrijke verdediger Blanc. Hij kreeg rood van arbiter Garcia-Aranda, omdat hij Bilic een duw op de kin gaf. De Kroaat, die zaterdag met Kroatië om de troostprijs speelt tegen Oranje, ging met zijn handen op het voorhoofd (!) theatraal naar de grond, maar zag daarna de man-meersituatie uit de 80e minuut niet meer benut worden. Terecht, omdat Frankrijk voetballend uiteindelijk de betere ploeg was. Dat wel.

Alles, maar dan ook alles was erop gericht om Frankrijk wereldkampioen te maken. Aimé Jacquet mocht vier jaar lang in alle rust knutselen aan zijn ideale elftal en daarnaast werd er in de WK-organisatie alles aan gedaan om de ploeg op de meest voordelige, (lees: goedkope) manier naar de finale op 12 juli te loodsen. Het ging in FIFA-kringen zelfs zover, dat de Franse taal aan invloed mocht winnen als Frankrijk Sepp Blatter in zijn kandidatuur zou steunen. Programma, zwakke dus makkelijk beïnvloedbare scheidsrechters, drie keer een vol huis met louter (80.000) Fransen, ziedaar alle voordelige ingrediënten om de Haantjes naar de eerste mondiale titel ooit te leiden.

Een rijke geschiedenis heeft het Franse voetbal namelijk niet. Opvallend genoeg werd het land éénmaal Europees kampioen. Drie keer raden in wel land dat was: Frankrijk. Op mondiaal niveau kwamen Les Bleus nooit verder dan tweemaal een derde plaats in resp. '58 en '86. De eerlijkheid gebiedt te zeggen, dat de huidige Franse ploeg over enorme kwaliteiten beschikt. Een sterke defensie, een prachtig hart met de Juventus-sterren Deschamps en Zidane. Maar het is wel erg lastig als je hele grote ambities hebt en eigenlijk niemand om ze in de vorm van doelpunten te vertalen. Een hedendaags probleem voor Frankrijk, dat al een tijdlang aan het licht was gekomen. En dat voor een land, dat op het gebied van de productie toch zijn invloed op het wereldvoetbal heeft gedrukt. Zo scoorde Laurent Lucius op het eerste WK ooit (1930 Uruguay) de eerste WK-goal. Just Fontaine maakte zichzelf op het WK van 1958 in Zweden onsterfelijk door het record van 13 treffers op één toernooi aan te tekenen.

Wat een contrast met het hedendaagse Frankrijk. De waanzinnige en opgeklopte verwachtingen van het thuisland leken nergens op gebaseerd, als de meest verse bladzijden van de geschiedenisboeken er op na werden geslagen. Komt de ploeg namelijk in een beslissende fase, dan zijn de Franse aanvallers zo blind als een paard wat betreft het vinden van het vijandelijke doel. Tot gisteren eindigden alle laatste duels onder het knock-out systeem in een 0-0 gelijkspel. In Engeland, waar Les Bleus Oranje na 120 minuten pas met penalty's kon verslaan. In datzelfde Engeland, waar de Fransen ook tegen Tsjechië na 120 minuten doelpuntloos eindigden en tot hun ontzetting met 6-5 vanaf de stip uit het toernooi werden gekegeld.

Dat waren dus de juiste voortekenen voor wat het WK in eigen land zou kunnen brengen. En ja hoor, in Lens bleef het na 90 minuten tegen Paraguay doelpuntloos gelijk. Laurent Blanc scoorde daarna zeven minuten voor het einde van de verlenging de Golden Goal. Dat was de uitzondering die de regel bevestigde, want tegen Italië bleef het weer eens gelijk: 0-0.

In hetzelfde Stade de France was het lot Frankrijk toen goed gezind via 4-3 vanaf de stip. Miljoenen Fransen gingen uit hun dak, zonder te beseffen dat hier een ernstig probleem was gerezen. Het was ook een tamelijk roemloze manier om de tegenstander voor de zoveelste keer op de knieën te krijgen. Zoals vaker, kwam Frankrijk gisteravond wel sterk uit de startblokken. Maar net als eerder zakte de ploeg na het eerste half uur weg, omdat de stokkende productie tegen ze ging werken. Het werd rommeliger, onrustiger en de puur counterende Kroaten konden voor meer dreiging naar voren zorgen.

Dat was meteen na rust meteen al goed voor een sensatie in het doodstil geworden St. Denis. Lizarazu wilde de buitenspelval dicht laten klappen bij een assist van Asanovic op Suker, maar dat mislukte jammerlijk. Davor Suker kwam daardoor naast Vieri en Batistua met vijf treffers samen aan de leiding op de topscorerslijst: 0-1.

Normaal gesproken dodelijk tegen de Kroaten, die achterin massaal en stug kunnen verdedigen. Maar dom balverlies van de andere vedette, Boban, was meteen daarna al fataal. Thuram vertrok, ging een 1-2 aan met Djorkaeff en de verdediger bracht de zaak daarna in evenwicht: 1-1.

Die gelukkige gang van zaken gaf de bloednerveus vertrokken equipe nieuw elan, maar al snel had de ploeg uit het kleine Kroatië (4.2 miljoen inwoners) de zaak weer onder controle. Met Maric voor Boban, die bijna twee jaar blessureleed achter de rug had, ging het daarna alsnog mis. Thuram beging een overtreding op Bilic, maar mocht doorgaan en versloeg doelman Ladic met een stuit in de verre hoek: 2-1. Een mooi slotakkoord voor Frankrijk, dat alsnog werd verpest door die rode kaart voor Blanc. Waarna invaller Henry de hemel nog mocht danken, dat hij vrijuit ging bij een elleboogstoot op Jarni.


Frankrijk - Kroatië 2-1 (0-0).46. Suker 0-1, 47. Thuram 1-1, 70. Thuram 2-1. Scheidsrechter: Garcia-Aranda (Spa). Toeschouwers: 80.000. Rode kaart: 74. Blanc (Fra). Gele kaart: Asanovic, Stanic, Simic (Kro).
Frankrijk: Barthez; Thuram, Blanc, Desailly en Lizarazu; Deschamps, Karembeu (31. Henry), Zidane en Petit; Djorkaeff (79. Leboeuf) en Guivarc'h (69. Trezeguet).
Kroatië: Ladic; Bilic, Stimac, Simic en Soldo; Jarni, Boban (65. Maric), Asanovic en Stanic (90. Prosinecki); Suker en Vlaovic.

 

Terug naar WK Nieuwspagina

Copyright © Dagblad De Telegraaf, Amsterdam