door Henk Evenblij - SAINT ETIENNE, woensdag
foto: Hans van Tilburg

Het Nederlands elftal speelt zaterdag in de kwartfinale van het WK voetbal tegen Argentinië. Na een marathonwedstrijd in Saint Etienne van 120 minuten, de langste tot nu toe, had de tweevoudig wereldkampioen in het meeslepende duel tegen Engeland de langste adem. Voor de eerste keer ook in Frankrijk was een penaltyserie noodzakelijk om na een 2-2 eindstand een winnaar aan te wijzen. David Batty schoot de laatste strafschop van de serie tegen de vuisten van de Argentijnse keeper Carlos Roa.

En deze dinsdag was voor Engeland nog wel zo mooi begonnen. Miljoenen Britten keken bij het krieken van de dag hun ogen uit, toen ze Uri Geller in Oranje-shirt op de beeldbuis zagen. De magiër, die zonder zijn handen of voeten te gebruiken lepeltjes krom kan buigen, hielp de Britten in de zevende hemel door winst van Engeland te voorspellen. Geller, een vast figuur op de showpagina's, was 's morgens althans dat beweerde deze helderziende met stalen gezicht het stadion van Saint Etienne binnengeslopen. Met een stukje kristal in zijn hand tikte hij tegen de doelpaal en alle Engelsen, die amper hun cup of thea naar binnen hadden geklokt, moesten 'England win, England win' met deze tovenaar mee prevelen... Geller wist ook al wie uiteindelijk de matchwinner zou worden. "Ik denk Shearer, ja, Alan Shearer maakt het enige doelpunt..."

Geller kreeg terstond alle Engelsen gek, want hij gebood hen vervolgens op te staan, de linkerhand minstens vijftien tellen in de hoogte te houden, terwijl iedereen nogmaals 'England win, England win,' luidkeels moest roepen. Voetbal om de Coupe du Monde is dus blijkbaar van Jan en Alleman. Nog even en Jomanda wast voor de wedstrijd de ruggen van Hiddinks boys.

Argentinië-Engeland stond ook in het teken van de hand van God. De hand van God? Ja, want de Engelsen werden tijdens het WK van 1986 in Mexico flink bedrogen door Diego Armando Maradona, die met zijn hand de bal over Peter Shilton tikte. In plaats van rood voor Diego werd het handbaldoelpunt nog goedgekeurd ook. De aanvoerder van de latere wereldkampioen toonde al meerdere malen spijt van zijn daad. "Argentinië moest verder", wist Diego, "het was de hand van God die daar voor zorgde."

Twaalf jaar later leek het recht toch te gaan zegevieren. En misschien had magiër Uri Geller er wel een handje in. Hij voorspelde een 1-0 via Shearer. Maar de Engelsen keken beteuterd, toen de Argentijnen de leiding namen via Batistuta. Het werd in Saint Etienne, waar duizenden Britten zonder kaartje om het stadion liepen, trouwens een start om van te dromen. In een kwartier tijd waren er al drie doelpunten gevallen. De voorspelde thriller werd volledig waargemaakt door deze twee kandidaten voor de wereldbeker.

Er vielen twee strafschoppen in vijf minuten tijd! De uitstekende Deense arbiter Kim Nielsen verdeelde ze eerlijk over beide partijen. Eerst maakte Simeone slim gebruik van de uitgestoken handen van de Engelse doelman Seaman; kort daarna was het Ayala die Michael Owen, pas 18 jaar en nu al één van de grote sensaties op dit WK, in de heupzwaai nam. Was het eerst Argentinië dat kon juichen door de benutte strafschop van 'Battigoal', ook de Engelsen sprongen een gat in de lucht door de trefzekere elfmeter van Alan Shearer. Een begin om te smullen. Maar de taart was nog niet op.

Argentinië stond overigens doodsangsten uit als Owen aan de bal was. De speler van Liverpool maakte na een kwartier op eigen houtje 2-1. En wanneer Scholes iets zuiverder in de afwerking was geweest, dan hadden de Argentijnen de kwartfinale tegen Nederland op dat moment al kunnen vergeten.

Onder aanvoering van de nieuwe Mardona, Ariel Ortega, verloor de ploeg van Daniel Passarella niet het hoofd. Sterker, op slag van rust bracht Zanetti, na een geraffineerde vrije trap van Veron, de spanning weer volledig terug. Ook het brute geweld werd niet geschuwd, waarvan David Beckham het slachtoffer van werd. Simeone maakte een overtreding tegen de vriend van Spice Girl Victoria, waarna Beckham zinloos natrapte en prompt rood kreeg. En dat na nog geen twee minuten spelen in de tweede helft.

Tien Engelsen accepteerden het rood zonder al teveel morren. Het wegzenden van Beckham leek ze zelfs sterker te maken. Passarella, de coach van Argentinië die in 1978 zelf de wereldbeker mocht ophalen bij de gevreesde president Videla, haalde topscorer Batistuta en de andere aanvaller Lopez naar de kant. Crespo en Gallardo moesten 'Argentina' naar de kwartfinales brengen. Dat lukte niet in de resterende minuten, want tegen de tien tegenstanders wisten de Argentijnen door het te lage tempo maar geen opening te vinden in de stugge Engelse defensie.

Zo aantrekkelijk als de eerste helft was, zo matig liep het duel naar het einde. Ook in de verlenging kwamen beide teams niet tot een fatsoenlijke aanval. De vermoeidheid had zich genesteld in de benen van de spelers en dus was de eerste penaltyserie van het toernooi een feit. De Engelse keeper Seaman zette de Britse aanhang 't eerst in vuur en vlam door de tweede inzet van Crespo te stoppen, maar zag tot zijn ontzetting dat vervolgens ook Ince faalde. Tot de laatste strafschop hielden de landen elkaar in evenwicht. Daarna dompelde invaller David Batty heel Engeland in diepe rouw door als laatste van de tien te stuiten op Roa. Een herhaling van het WK in 1990, toen Engeland ook via strafschoppen uit het toernooi vloog tegen Duitsland.

Argentinië - Engeland 2-2 n.v. (2-2 2-2), Argentinië w.n.s. 4-3. 6. Batistuta 1-0 (strafschop), 10. Shearer 1-1 (strafschop), 16. Owen 1-2, 45. Zanetti 2-2. Scheidsrechter: Nielsen (Den). Toeschouwers: 36.000. Rode kaart: 47. Beckham (Eng). Gele kaart: Roa, Vivas, Veron, Simeone, Almeyda (Arg), Ince, Seaman (Eng). Strafschoppenserie: Berti (Arg) 1-0, Shearer (Eng) 1-1, Crespo (Arg) mist, Ince (Eng) mist, Vero (Arg) 2-1, Merson (Eng) 2-2, Gallardo (Arg) 3-2, Owen (Eng) 3-3, Ayala (Arg) 4-3, Batty (Eng) mist.
Argentinië: Roa; Vivas, Ayala en Chamot; Zanetti, Almeyda, Simeone (91. Berti), Ortega en Veron; Batistuta (69. Crespo) en Lopez (69. Gallardo).
Engeland: Seaman; Neville, Adams, Campbell en Anderton (97. Batty); Beckham, Ince, Scholes (79. Merson) en Le Saux (71. Southgate); Owen en Shearer.