De column van Richard Krajicek
Zege met schaduwkant
LONDEN, woensdag - Die uitglijder in de tweede set tegen Wayne Ferreira kwam op een slecht moment. Ik heb al problemen genoeg om fysiek op de been te blijven en dan ga ik om onverklaarbare redenen twee keer tegen het gras, dat veel minder glad is dan twee jaar geleden. Ik heb er geen verklaring voor, maar ik zit wel met de gebakken peren. Het bereiken van de kwartfinales kent dus zijn schaduwzijde en daar zat ik niet op te wachten. Bovendien moet ik vandaag alweer optreden en ik had nu juist een rustdag willen hebben.Aan mijn spel zal het niet liggen. Het zal gaan om de mobiliteit. Vooral in de tweede set kwam mijn spel van het begin van het toernooi weer terug en nu moet ik me gedeeltelijk concentreren op een lichamelijk ongemak.
Voor de wedstrijd heb ik contact gezocht en advies gevraagd aan mijn persoonlijke fysiotherapeut Jan Naaktgeboren. Ik heb er alles aan gedaan zo fit mogelijk aan de start te verschijnen tegen Davide Sanguinetti. Een Italiaanse jongen, die ik ooit een game aan de gang heb gezien, maar waar ik verder weinig over weet. Dat zoekt Rohan Goetzke, mijn coach, allemaal voor me uit.
Voor de rechterknie, want daarin voelde ik na de valpartij pijnscheuten, heb ik onmiddellijk een pak ijs gekregen. Er zat wat vocht in, maar niet noemenswaardig veel. Daarnaast heb ik op de hometrainer gezeten. De knie wordt stijver dan anders en met fietsen kun je dat enigszins voorkomen.
Ik hoop maar dat het goed komt voor de wedstrijd, want ik verkeer verder in goede vorm. Met de relatie met de Britse media zal het wel nooit meer goed komen. Het lijkt wel alsof ze aan achtervolgingswaanzin lijden zonder zich te bekommeren om de inhoud van de verhalen, die ze bij voorbeeld gisteren weer over mij publiceerden. Een toch alom gerespecteerd blad als The Times refereerde in een verhaal over mij aan een uitspraak over het vrouwentennis, die ik zes jaar geleden heb gedaan. Kennelijk zijn zij op zoek naar sensatie, zelfs zo'n kwaliteitskrant als The Times.
Ze willen graag zo schrijven. Om een of andere reden mogen ze me niet. Het is hier Tim Henman voor en na. Maar ik lees nooit iets terug over zijn diskwalificatie, drie jaar geleden op Wimbledon, toen hij bijna een ballenmeisje met een bal doorboorde. Dat hebben de Brits media snel vergeten nu hij zich op tennistechnisch gebied kan meten met de besten op Wimbledon.
Ik weet niet waaraan het ligt, dat Engelstalige dagbladen - want zelfs de Herald Tribune had het niet begrepen - mijn woorden verkeerd weergeven. Misschien schiet mijn beheersing van de Engelse taal tekort. Ik maak er nu een grapje over, maar soms verbaas ik me er wel over.
Ik neem juist de tijd om het uit te leggen. In dit geval ging het om een oordeel van mij over Pete Sampras. Ik heb gezegd dat hij na een half seizoen rond de tiende positie staat met het oog op de ATP WK in Hannover. Dat zijn feiten, maar de Britse media oordeelden daarna dat ik vond dat Sampras momenteel de nummer één-plaats van de wereld niet verdient. En dat ik op die manier een soort koude oorlog tegen hem zou voeren. Daarna probeer ik dat nog een keer uit te leggen, maar het lijkt gewoon of ze niet geïnteresseerd zijn in mijn werkelijke mening.
In het begin van mijn loopbaan heb ik best wel eens botte uitspraken gedaan. Ook in de Nederlandse pers, maar tegenwoordig probeer ik me zo correct mogelijk op te stellen. Soms verbaas je je dan over artikelen, die in mijn ogen kant noch wal raken. Maar over het algemeen laat ik die Babylonische spraakverwarringen over me heen komen. Het heeft weinig zin om je erover op te winden.
Richard Krajiceks eerste column
Richard Krajiceks tweede column
Richard Krajiceks derde column
Richard Krajiceks vierde column
Richard Krajiceks vijfde column
Richard Krajiceks zesde column