Nederlandse
successen in Hollywood
"…Gewoon
weer zo'n
gekke Nederlandse regisseur"
|
Michael
Dudok de Wit (2001)
|
AMSTERDAM
- Ook dit jaar een piepklein Nederlands aandeel bij de 74e
editie van de Oscaruitreiking. De prijs voor beste buitenlandse
film ging naar de Bosnische film 'No Man's Land' . De film
van regisseur Danis Tanovic gaat over de oorlog in Bosnië-Herzegovinca
en de rol van de VN-blauwhelmen daarin. De Belgische/Nederlandse
acteur Serge-Henri Valcke speelt zo'n VN-blauwhelm. Valcke
is vooral bekend van de komedie 'In de Vlaamsche Pot'.
Vorig
jaar won de in Londen wonende Nederlander Michael Dudok de
Wit. Zijn 8,5 minuut durende filmpje 'Father and Daughter'
had gewonnen in de categorie korte animatiefilm. Dudok de
Wit "dacht helemaal niets" toen na de legendarische woorden
"and the winner is" zijn film volgde. "Ik stond automatisch
op. Het is zo'n magische situatie, er is zo'n intense sfeer,
er is zo'n groot en intens meelevend publiek. Ik was wel heel
geconcentreerd, maar wist alleen dat ik naar voren moest,
naar die microfoon en dat ik niet moest struikelen."
|
Willeke
van Ammelrooy in 'Antonia' (1996)
|
Het was
niet de eerste keer dat er een Oscar werd uitgereikt aan een
Nederlandse cineast. Die eer was weggelegd voor Bert Haanstra,
de aartsvader van de Nederlandse film. Voor de korte documentaire
'Glas' over de kunst van het glasblazen kreeg hij in 1960
een Oscar. Haanstra was zelf niet in Hollywood om het felbegeerde
beeldje in ontvangst te nemen. Het verhaal gaat dat zijn zoontje
hem die ochtend wakker maakte, nadat hij het nieuws op de
radio had gehoord.
De
Aanslag
Pas in
1987 won een Nederlander een Oscar in een meer aansprekende
categorie. Fons Rademakers kreeg het beeldje toen voor beste
buitenlandse film voor 'De Aanslag'. In zijn dankwoord voerde
hij een soort buiksprekeract op met het bronzen beeldje: "Oscar
zegt: dank u wel." De Nederlandse cineast dankte in sneltreinvaart
zoveel mogelijk "vrienden aan beide zijden van de camera".
Met zijn eerste speelfilm 'Dorp aan de Rivier' kwam Rademakers
in 1960 nog niet verder dan een nominatie.
|
Mike
van Diem (1998)
|
Dudok
de Wit, Haanstra en Rademakers zijn lang niet de enige Nederlanders
die ooit een Oscar hebben gekregen of hiervoor zijn genomineerd.
Het lijstje is vrij lang, maar in de "kleinere" categorieën
was er onder meer een Oscar voor Charles Huguenot van der
Linden. Die won de trofee in 1973 voor zijn korte film 'This
Tiny World'. En in 1986 sleepte de Nederlandse animatiefilmer
Börge Ring een Oscar in de wacht voor 'Anna & Bella'.
Paul
Verhoeven
Interessant
om nog even te noemen is Paul Verhoeven. Zijn Amerikaanse
sf-film 'Robocop' behaalde twee nominaties voor geluid en
montage. Voor 'Turks Fruit' kreeg Verhoeven ook al een nominatie.
Een andere Nederlandse grootheid in Hollywood, Jan de Bont,
was met 'Twister' eveneens goed voor twee nominaties (geluid
en speciale effecten).
|
Bert
Haanstra (1960)
|
In 1996
kreeg Nederland opnieuw een Oscar voor beste buitenlandse
film. Dit keer mocht Marleen Gorris naar voren komen om het
beeldje op te halen voor 'Antonia'. In haar dankwoord sprak
Gorris over een sprookje: "Dat ik nu deze prijs ontvang, is
een sprookje dat uitkomt." In
Nederland was de filmkritiek bij het uitkomen van de film
ronduit verdeeld. In de Volkskrant, Trouw en De Telegraaf
stonden lovende kritieken. De recensenten van het Algemeen
Dagblad, NRC en Trouw boorden de film de grond in.
Het
sprookje over het winnen van een Oscar kwam in 1998 ook uit
voor Mike van Diem. Met een vreugdedansje nam hij uit handen
van actrice Sharon Stone zijn Oscar in ontvangst voor 'Karakter'.
Bij de naar schatting een miljard tv-kijkers over de hele
wereld stelde Van Diem zich voor als "gewoon weer zo'n gekke
Nederlandse regisseur". Daarbij keek hij met een schuin oog
naar Sharon Stone die haar filmdoorbraak dankt aan Paul Verhoevens
'Basic Instinct'.
De reactie
van Michael Dudok de Wit
tijdens de uitreiking van vorig jaar
|