'Boys Don't Cry'

door Dick van den Heuvel

Teena Brandon voelt zich opgesloten in het verkeerde lichaam. Ze is weliswaar geboren als meisje, maar ze weet dat ze eigenlijk een jongen is. Om die reden draait ze haar naam om (Brandon Teena klinkt al veel jongensachtiger) en verkleedt zich. In een dorpje, zo'n twintig kilometer van haar geboorteplaats weet niemand wie ze is... en daar doet ze dan ook een jongen na.

Teena Brandon bestond echt. In 1993 werd ze op 21-jarige leeftijd vermoord aangetroffen. De jonge regisseuse Kimberly Peirce maakte van haar korte levensverhaal de indrukwekkende speelfilm 'Boys Don't Cry'.

De film focust zich vooral op het liefdesverhaal tussen Brandon en het meisje Lana, die behoort tot een soort van bende waar Brandon al snel toe gaat behoren. Dat cluppie doet alles wat God en de wet verbieden, en de jongen eh... het meisje... nou ja, de hoofdpersoon voelt zich zeer gelukkig bij al dat macho-gedrag, hoe gevaarlijk dat ook mag zijn. Zelfs het stelen van een auto lijkt een vertaling te zijn van haar/zijn zoektocht naar eigen identiteit en erkenning voor wie hij/zij wezenlijk is.

Hilary Swank (links) en Chloë Sevigny kregen beiden een Oscarnominatie voor hun rol in 'Boys Don't Cry'.

Daar komt bij Peirce dan ook het drama vandaan, en bij de Amerikaanse verbazing dat zulke mensen bestaan; iets waar we in Nederland toch een stuk minder van uit het veld geslagen zijn.

De kwaliteit van 'Boys Don't Cry' komt echter niet voort uit het verhaal of de manier van vertellen, maar veel meer uit de acteerprestatie van Hilary Swank die je op een bepaald moment in de film echt compleet doet vergeten dat ze actrice en geen acteur is. Alleen al om haar acte de présence is de film een vergeet-mij-nietje.

Regie: Kimberley Peirce.

Cast: Hilary Swank, Chloe Sevigny.