&referer=" WIDTH="0" HEIGHT="0" BORDER="0" ALIGN="LEFT" ALT="">
 

Laatst bijgewerkt op zaterdag 29 januari, 15.45 uur

Simpelweg de beste

Hij was de beste, hij is de beste en hij zal voorlopig ook nog wel even de beste blijven. Andre Agassi is de nieuwe eeuw op dezelfde manier begonnen als waarop hij de vorige afsloot: met het winnen van een Grand-Slamtoernooi. In de finale van de Australian Open bewees hij met een duidelijke overwinning op titelverdediger Yevgeny Kafelnikov (3-6, 6-3, 6-2, 6-4) dat hij zich met recht de beste tennisser van dit moment mag noemen. Want een tennisser die een van de twee hoofdrollen in de laatste vier Grand-Slamfinales vervulde en daarbij ook nog eens drie keer als winnaar de arena verliet alleen Sampras was op Wimbledon sterker is 'simply the best'. Daar kan niemand iets op afdingen.

Al met al begint de schoorsteenmantel in Huize Agassi behoorlijk vol te raken. De bekers van Roland Garros en de US Open staan daar al een tijdje te pronken en nu Agassi ook nog de hoofdprijs van de Australian Open uit de tas van Kafelnikov heeft geroofd kan hij moeiteloos een winkeltje in sportprijzen openen. Drie van de vier belangrijkste tennisprijzen zijn op dit moment in zijn bezit en het is, gezien het spel dat Agassi de afgelopen twee weken in Melbourne liet zien, nog maar de vraag of iemand in staat is de komende maanden een van die hoofdprijzen van hem af te snoepen.

Zelf wil Agassi (nog) niets weten van het veroveren van het 'Golden Slam', het winnen van de vier Grand-Slamtoernooien en de gouden olympische medaille in één jaar. "Het is gewoon absurd om daar nu al aan te denken, ik snap niet waarom daar zoveel over wordt gesproken", aldus de man die zojuist uit zijn vierde achtereenvolgende Grand-Slamfinale was gestapt. "De buitenwacht realiseert zich blijkbaar niet hoe moeilijk het is om op één Grand-Slamtoernooi de zege te pakken. Je moet zeven partijen op rij winnen, mag ik iedereen er nog even aan herinneren dat ik hier in Melbourne in de halve finale tegen Sampras in de vierde set twee punten van de nederlaag was verwijderd."

In de finale tegen Kafelnikov heeft Agassi zich gisteren nooit serieus zorgen hoeven te maken over een eventuele nederlaag, ook al ging de Rus als een raket van start. Voor de eerste zweetdruppels van Agassi's vrijwel kaalgeschoren schedel afdropen, had Kafelnikov al een 4-0 voorsprong genomen. Agassi brak nog wel twee keer terug, maar moest de eerste set toch aan de titelverdediger laten. Die wist na zijn nederlaag precies te vertellen wat er na die eerste set was gebeurd: "Andre heeft op een verbazingwekkende manier zijn spel naar een hoger niveau weten te tillen. Dat is het belangrijkste verschil met de Agassi van een paar jaar geleden, de huidige Agassi laat zich beslist niet meer ontmoedigen door een achterstand. Hij schakelt gewoon een versnelling hoger."

Dat was precies wat Agassi gisteren na de eerste set deed, hetgeen zijn spel wel, maar de spanning in de partij zeker niet ten goede kwam. Ineens werd duidelijk dat het klassenverschil tussen de nummers één en twee van de wereld groter is dan het ene plaatsje op de ranking doet vermoeden. Agassi was vanaf de tweede set de regisseur van een wedstrijd waarin het script volgens de door hem vooraf gestelde richtlijnen werd afgewerkt. De enige echte 'verrassing' werd aan het begin van de vierde set geleverd door een mafkees, die tijdens een rally ineens luid schreeuwend de baan oprende. Maar ook deze man kon, evenmin als Kafelnikov, de concentratie van Agassi verstoren. De Amerikaan had zijn doel, de titel, scherp in zijn vizier en na iets meer dan twee uur en een kwartier tennis zijn zesde Grand-Slamtitel in de knip.

Natuurlijk werd na afloop zo ongeveer alles en iedereen door de winnaar bedankt, maar de enige naam die alle aanwezigen in de Rod Laver Arena zo graag hadden willen horen, werd door Agassi niet genoemd. Steffi Graf zat zeven duels als zijn grootste fan in de spelersbox, ingeklemd tussen coach Brad Gilbert en fitnesstrainer Gil Reyes. De twee mannen werden door de kersverse Grand-Slamkampioen uitgebreid geprezen om hun aandeel in Agassi's prestaties, maar de nieuwe liefde in zijn leven werd (bewust?) stil gezwegen.

Diezelfde Graf nam vorig jaar december tijdens de Masters officieel afscheid van de tennissport. Voor de laatste keer in haar tennisloopbaan nam zij een ovatie van een bomvol Madison Square Garden in ontvangst onder de muzikale klanken van de Tina Turner-hit 'simply the best'. Nog geen twee maanden later mag die hit in Huize Agassi weer uit de speakers knallen. Al is het dit keer voor de man des huizes.

terug naar boven