Putten uit het verleden van
Sinds 1980 is Robbie van Erven Dorens, met zijn eigen bedrijf REVED International, hoofdpromotor voor de Nederlandse golfsport. Men noemt hem wel "Mr. Golf". Voordat het zover was, liep hij op zijn levenspad nogal wat bijzondere avonturen tegen het sportieve lijf.
De tee off voor Robbie van Erven Dorens begint op 4 juli 1937, "Independence Day" in Amerika, maar voor Nederland waren de play offs van de mobilisatie al praktisch in gang. Robbie completeert als jongste, het gezin met zijn 2 1/2 jaar oudere broer Jan Willem en zijn 6 jaar oudere zus Marguérite. Het geslacht Van Erven Dorens weigerde ooit de adelstand in het midden van de negentiende eeuw, maar het stoorde vader Jan Frederik van Erven Dorens allerminst om als een ware prins de Duitse Marguérite Scherhag te veroveren, wier vader directeur van de "Deutsche Bank" was.
Voor de jonge Robbie was 1937, met alom de dreiging van oorlog, niet de meest ideale tijd om een jeugd te beginnen, maar soms heb je gewoon geen keus. Op het moment dat de Duitsers Nederland bezetten moet vader Jan al gauw onderduiken en worden zijn oorlogsjaren afwisselend gespendeerd in zeven hutten op de Gooise heide. Het zijn uiteraard niet de meest opvallende bouwontwerpen. Zijn prachtige Lagonda cabriolet duikt onder het stro in de garage bij een vriend. De geheime startknop onder het dashboard vormt hopelijk, bij ontdekking door de Duitsers, een overkomelijk probleem. De ouderlijke villa van Robbie wordt geconfisqueerd door de nazi's, maar er is een klein lichtpuntje, want moeder Marguérite spreekt vloeiend Duits en dat dwingt toch respect af bij de inwonende commandant en manschappen; zo staat zij regelmatig op haar strepen. In 1943 wordt Robbie 6 jaar en moet hij dus gewoon naar school, nou ja, gewoon...
In '44 lijdt men ook in Laren honger en de kleine Robbie moet met moeder achterblijven als broer en zus met zo'n veertig kinderen in een Rode Kruis truck naar Groningen gaan om aan te sterken. Een uniek voorval doet zich voor als Nederland wordt bevrijd in 1945. Vader Jan Frederik hoort dat de Binnenlandse Strijdkrachten zijn Lagonda hebben geconfisqueerd, in de veronderstelling dat deze de Duitsers toebehoorde. Sterker nog, dat thans niemand minder dan de bevelhebber der strijdkrachten, Z.K.H. prins Bernhard, reeds als een speer op weg was naar de ondertekening van de overgave in Hotel de Wereld in Wageningen! Wellicht herinnert u zich de beroemde foto's en het Polygoon Journaal! Vader Jan neemt direct contact op met het bureau van Z.K.H., maar moet wel bewijzen dat de Lagonda cabrio van hem is. De wetenschap van de geheime startknop onder het dashboard geeft de doorslag en met welgemeende excuses wordt de wagen, na ondertekening van de vrede, "full speed" geretourneerd naar de Van Beeverlaan.
De familie Van Erven Dorens loopt in allerlei sportieve zaken duidelijk voorop. Direct na de oorlog, in de winter van '45, wordt er al een heuse langlaufwedstrijd georganiseerd door de Larense lanen.
Het zijn o.a. Broer Jan Willem, Charles Manes, Tan Boissevain en Pieter Harm Koerts en de achtjarige Robbie, die als allerjongste met een tijdhandicap vooruit mag starten. Het blijkt het begin van de ontwikkeling van een uiterst sportieve levensstijl waarbij ook de levensvreugde niet geschuwd wordt. Robbie en zijn vrienden noemen zich de club VAW, 'Van Alles Wat'.
In 1949 gaat Van Erven Dorens naar Het Nieuwe Lyceum in Hilversum. (HBS B). Het is de tijd van de wederopbouw en de tijd dat geluk nog heel gewoon is. Vader Jan legt zich toe op de grote woningbouwprojecten. Ondanks de duidelijke studiekeuze van Robbie voor de exacte vakken wordt hij in zijn sport- en spelkeuze wat heen en weer geslingerd. Het is allereerst de hockeysport die hem bijzonder boeit.
Op zijn elfde staat hij al in het jeugd A-team van Laren. Op zijn veertiende knalt hij door naar Laren 1, hoofdklasse. We schrijven 1951 en geluk is nog steeds heel gewoon. Onze Robbie is berucht op de nog zompige, echte grasvelden. Vooral zijn keiharde spel dwingt menig tegenstander op de knieën. Zijn speltype gaat toch wel wat tegen de opvattingen van de bond en de club in. Men gaat in eerste instantie voor technische hockeyers en zo valt Robbie een beetje buiten de Oranje-selecties. Ook zijn grote hockey-goeroe Dicky Loggere kan hem niet helpen. De spelopvattingen van Van Erven Dorens blijken de tijd gewoon vooruit, want pas jaren later viert Nederland zijn mooiste triomfen met bikkelaars zoals Bolhuis, Litjes en Kruize. Tegelijkertijd begint echter ook bij hem de golfsport in het vizier te komen, maar eerst wordt hij met Laren ongeslagen kampioen. Als golfer reikt zijn talent wellicht nog verder, want in nog geen 9 maanden is in 1956 handicap 3 al geboren en wordt hij in hetzelfde jaar strokeplay kampioen van Nederland. Het is wel een bijzonder jaar, want hij moet ook nog eens een keer in dienst. Hij wordt ondergebracht bij de huzaren. Het ligt voor de hand dat iemand met zijn slagkracht misschien bij uitstek geschikt was geweest voor de keuken en het vervaardigen van de gelijknamige huzarensalade, maar zoals het ook een hockeyer/golfer betaamt, trekt hij gewoon ten velde.
Het is ook nog het jaar waarin Rusland besluit Hongarije binnen te vallen, waarop, volgens Robbie, het NOC eenzijdig beslist de ploeg voor de Olympische Spelen van Melbourne een dag voor vertrek terug te trekken. Voor zijn broer Jan Willem, die speler is van het Nederlands hockey-elftal, valt een sportdroom in duigen. Maar ook voor al die andere sporters is de teleurstelling zeer groot. Het wordt nog zuurder als de openingswedstrijd gaat tussen de voetbalteams van Rusland en Hongarije.
Koud uit dienst komt zijn beste jeugdvriend Freddy Rolf Von den Baumen, wiens vader het Roter-maagtablettenconcern bezit, met een illuster plan. Op uitnodiging van papa's Italiaanse agent kunnen Robbie en hij voor wat buitenlandse "work&pleasure" ervaring naar Modena in Italië. Het magische Modena is dan al, buiten het verkoopkantoor van Roter-maagtabletten, het kolkende epicentrum van de autoracerij. Gastheer en Roter-importeur Fausto Pommari heeft zelf achteloos twee Maserati's in de schuur staan en is de beste vriend van Maserati-eigenaar Conte Ozzi, die overigens de Maserati-fabriek wel in leven moet houden met de winsten die hij maakt met de vervaardiging van naaimachines.
Of de algemene specificatie: "het loopt als een naaimachientje" hier vandaan komt is niet zeker, maar het is niet onlogisch. Het maakt voor Robbie en Freddy weinig uit, die zijn met hun neus in de boter, beter gezegd, in de olijfolie gevallen. Bij Conte Ozzi en Pommari blijken topcoureurs zoals Hawthorn, Castellotti, Cabianca, Moss en Fangio kind aan huis te zijn. Het is ook de tijd van de bikini, romantische speelfilms en megavrouwen zoals Sophia Loren en Brigitte Bardot.
Voor Fausto Pommari mag het bij het zoontje van de baas en zijn beste vriend natuurlijk aan niets ontbreken. Het lijkt wel een voorloper van de huidige commercial: "Ik durf het bijna niet te vragen, maar zou ik misschien even in uw... Maserati mogen rijden?" Nou, Robbie hoeft het niet eens te vragen of hij zit al in de kalfsleren fauteuil van de twee en een halve liter op weg naar zijn eerste race op het circuit van Modena. De eerlijkheid gebied hem te zeggen dat hij wat opgeschept had over zijn ervaring, zodoende konden zijn natuurlijke lef en drang om er flink in te gaan enige 'kleine ongelukjes' met Pommari's bolides niet voorkomen. Het een en ander komt vader Jan ter ore, die al enorme schadeclaims ziet opdoemen en zo lijkt het wijselijk deze tak van sport op tijd te beëindigen.
Als besluit van hun verblijf in Italië heeft Pommari nog een prachtig cadeau: uitnodigingen, inclusief gehuurde smoking, voor de gala-avond van het filmfestival van Venetië! Daar zitten ze dan gelijk Adriaan en Olivier, de ogen op tees, want op nog geen put-afstand van hen vandaan zitten, inclusief decolleté, Sophia Loren en Brigitte Bardot!
Er ontstaat al gauw een weddenschap: Wie gaat wie ten dans vragen? De formule-1-coureur Hawthorn, die er ook bij is, looft champagne voor iedereen uit als Von den Baumen het durft om Sophia Loren te vragen... hij doet 't en... zij ook! Robbie kan niet meer terug en moet nu wel naar Brigitte Bardot toe, die met vriend Roger Vadim is. In zijn beste Frans slaat de smeekbede: "Voulez vous dancer avec moi?", in als een bom. Bardot is duidelijk gecharmeerd en het omfloerste "Oui, avec plaisir!" geeft hem het gevoel van een albatros te maken net na een hole in one. Die avond kan nooit meer stuk en nog lang knallen de kurken en was het onrustig in de gondels. Ik weet het niet zeker, maar misschien is die 'Last Tango' met Brigitte Bardot wel de geluksimpuls geweest waardoor de carrière van Van Erven Dorens in een stroomversnelling terechtkomt en waardoor de golfballetjes hem steeds meer gaan boeien. Na Italië gaat Robbie naar Schotland om te werken en Engels te leren. Buiten de dagelijkse arbeid op een scheepswerf om, doet hij in de weekends niets anders dan u raadt het al golfen... bridgen en... nog eens golfen.
Op een typische Schotse dansavond ontmoet hij zijn eerste grote liefde... of hier het geheim van de Schotse rok ook opgaat, durf ik niet te zeggen, maar er zijn natuurlijk vervelender manieren om je Engels bij te schaven. Met veel werk- en golfervaring komt Robbie terug naar Nederland en krijgt een baan als pr-manager van Ford. Of de confisquering van de Lagonda in '45 aanleiding is geweest voor ons koningshuis om te switchen van Cadillac (GM) naar Lincoln Continental (Ford) en later naar de 'royal blue' Taunus-lijn, durf ik wederom niet te zeggen.
Maar behoudens dat de Prins en Robbie een gezamenlijk sterrenbeeld blijken te hebben, delen zij meerdere gezamenlijke passies, waarbij de golfsport centraal staat. Het wordt de basis voor een hechte vriendschap en tot op de dag van vandaag heeft het Dutch Open een oranje gloed. En mooier kan het toeval niet zijn dat ook de nieuwe hoofdsponsor TNT als huiskleur oranje voert. Kortom of u nu boven of onder par slaat, putten uit het verleden en in het heden zijn te allen tijde de basis voor succes!
Robbie van Erven Dorens
Het leek geen slechte belegging. Maar "Grossvater" voelde de bui toch hangen en had Duitsland in 1930 al verlaten en vestigde zich via België al vrij snel, als pensionado, in Scheveningen. Daar ontmoet architect, raceroeier en hockeykeeper Jan Frederik zijn Marguérite. Hij ontwerpt in 1929 een groot gedeelte van de Van Beeverlaan in het Gooise Laren. Op nummer 15 gaat het gezin zelf wonen. Vader Jan raakt al gauw geïnteresseerd in de golfsport en krijgt een kans om op de vrij nieuwe Hilversumse Golfbaan lid te worden. Een ding: hij heeft de pest aan putten.
