SPIELBERG - Als er na afloop van de Grand Prix van Oostenrijk in het motorhome van het McLaren/Mercedes-team filmopnames zijn gemaakt, dan zijn die ongetwijfeld goud waard.

Want daar, tussen de privacy biedende muren van het eigen teamverblijf, zal wereldkampioen Mika Hakkinen zijn teamgenoot David Coulthard ongetwijfeld hebben verteld wat hij direct na de race, voor het oog van alle mondiale camera's, dapper inslikte.

Het liefst had Hakkinen zijn teamgenoot direct na de door Eddie Irvine gewonnen GP waarschijnlijk met een paar rake klappen de waarheid verteld. Want de actie waarmee Coulthard al in de tweede bocht van de race de leidende Hakkinen van de baan reed, was niets minder dan een onvergeeflijke blunder, die de Fin niet alleen de overwinning, maar ook een groot deel van zijn voorsprong in de WK-tussenstand kostte.

Slechts het feit dat de bolide van Hakkinen de klap zonder schade overleefde en de Fin vanaf de laatste positie aan misschien wel de beste race uit zijn carrière begon, 'redde' Coulthard. Maar op contractverlenging bij het McLaren-team hoeft de Brit voorlopig niet meer te denken.

"Dit was het nachtmerrie-scenario, ik kan Mika alleen maar mijn excuses aanbieden," probeerde Coulthard na afloop nog wat begrip van zijn toehoorders te winnen. Op begrip van het slachtoffer hoefde hij, gezien de dood en verderf zaaiende blik van Hakkinen, in ieder geval niet meer te rekenen.

"Eerst rij ik mijn eigen teamgenoot van de baan omdat ik een bocht helemaal verkeerd inschat en dan verlies ik bij de pitstop mijn leidende positie aan Irvine, die de race vervolgens wint. Dit was echt een nachtmerrie."

Gedurende de ruim zeventig rondjes waarin Hakkinen via een zelden vertoonde inhaalrace van de laatste naar de derde positie opklom, had de Fin zich tussen alle bedrijven door blijkbaar ook nog voorgenomen na de race in het openbaar geen stampij te maken.

"Velen zullen denken dat ik, gezien de ramp in de eerste ronde, blij ben met mijn derde plaats. Maar zelfs de omstandigheden in ogenschouw genomen, ben ik niet blij," was alles dat Hakkinen kwijt wilde over de even sensationele als bizarre botsing in de eerste ronde. "Ik heb in ieder geval vier WK-punten gehaald, dat is het belangrijkste. Niet datgene wat er in de tweede bocht gebeurde. Dat is wel belangrijk, maar daar ga ik verder niet op in."

Daar waar Hakkinen en Coulthard dus nog heel wat appeltjes met elkaar hadden te schillen, zat Irvine als lachende derde tussen het McLaren-koppel in. De Noord-Ier won niet alleen voor de tweede keer in zijn loopbaan een Grand Prix (na de openingsrace dit seizoen in Australië), maar zag zijn achterstand op WK-koploper Hakkinen tot slechts twee puntjes teruglopen.

"Ik ben vooral erg verrast dat ik hier als winnaar zit," was Irvine eerlijker over zijn gevoelens dan zijn podium-collega's. De Ferrari-coureur nam na een perfect getimede pitstop de leiding over van de tot dan leidende Coulthard en gaf die leiding, ondanks de aan het eind zwaar aandringende Schot, niet meer uit handen. Irvine: "Aan het einde van de race had ik problemen met mijn remmen, vandaar de rookontwikkeling in de bochten. Maar die rook had net zo goed uit mijn hersens kunnen komen."

Die uitspraak van Irvine was het enige dat heel even een glimlach rond de mond van Hakkinen kon toveren. De Fin had zich na zijn zevende pole-position van het jaar een heel wat makkelijker karwei voorgesteld dan de zware klus, die hij op de A1-Ring kreeg voorgeschoteld.

De overmacht waarmee hij de kwalificatietraining won en het feit dat hij teamgenoot Coulthard schuin achter zich op het startveld wist, gaven hem een gerust gevoel. Maar daar waar Coulthard na de start als een 'beschermend schild' achter zijn kopman werd verwacht, reed hij diezelfde kopman na een paar honderd meter pardoes het gras in om zelf de leiding in handen te nemen.

Het was het spectaculaire begin van een F1-race, die opnieuw volop sensatie bood. Ferrari bewees eens te meer over de beste pitstopstrategie te beschikken, door Irvine via een lang uitgesteld garagebezoek de leiding in handen te geven. Het BAR-team bewees eens te meer hoe moeilijk het is te debuteren in de Formule I, door weer geen enkele bolide aan de finish te krijgen.

En Hakkinen bewees eens te meer dat hij wel degelijk een fantastisch autocoureur is en niet alleen dankzij 'de beste auto' regerend wereldkampioen is.

Uitslag

Uitvallers

Kwalificatietraining