Drama Hakkinen en mirakelse zege Frentzen op mystiek Monza

Mike Gascoyne kreeg gelukkig niet gelijk. De technisch-directeur van het Jordan-team predikte aan de vooravond van de Grand Prix van Italië een voorspelbare, monotome Formule 1-race, maar voegde hij er wat schamper aan toe: "Het is natuurlijk wel een beetje vreemd dat uit mijn mond te horen. Ik verwacht een saaie race terwijl wij op een overwinning hopen als je rijder van de tweede plek start."

Gelukkig ook is Monza bezield met mystiek en mirakels. Niet alleen omdat een groep partizanen daar in 1945 Benito Mussolini executeerde en het vermeende goud dat de dictator op zijn vlucht naar Zwitserland wilde meenemen nooit gevonden is maar ook vanwege het sacrale karakter van dit heiligdom van de Italiaanse autosport. De race-anekdotes zijn er doorspoeld met drama, romantiek en intriges. Gistermiddag, voor de volgepakte tribunes met Ferrari-fans, was dat niet anders.

Niemand had immers kunnen vermoeden dat de ongenaakbare koploper Mika Hakkinen zou uitvallen zoals niemand nog een lire had willen geven voor de wederopstanding van Ferrari na het debacle in de training. En zeker Heinz-Harald Frentzen had nooit durven dromen dat hij na zijn onverwachte zege op het snelste circuit van de Formule 1-cyclus een heuse kandidaat voor de wereldtitel werd, zeker theoretisch. De Duitse Jordan-kopman staat na gisteren nog maar tien punten achter op de ex aequo-leiders Hakkinen en Ferrari-coureur Eddie Irvine die overigens vandaag in Frankfurt tijdens de Auto Ausstellung gaat aankondigen dat hij naar Jaguar (Stewart- Ford) gaat verkassen.

De spanning in het wereldkampioenschap stijgt dus met nog drie races te gaan. Enige dank is daarbij wel verschuldigd aan Hakkinen die zo dominant was in de training (baanrecord) en ook de race meteen naar zijn hand zette. Hij gaf daarmee zijn teamgenoot David Coulthard een geweldige draai om de oren want in de racerij is het een ongeschreven wet dat je eerste tegenstander je teamgenoot is. De verbijstering was dus groot toen de Fin zich in de 30ste ronde vergaloppeerde bij de eerste chicane en gefrustreerd uitstapte. Bruut zette hij toegesnelde baanofficials op zij, smeet woedend zijn racehandschoenen op de grond en ging onder het lover van het Parco di Monza een potje zitten janken. De wereldkampioen degradeerde zichzelf van een 'flying Finn' in een ontroostbare 'crying Finn'. Hakkinen later weer wat bij zinnen: "Vreselijk dat ik de kans heb vergooid om de leiding in het WK uit te bouwen. Ik reed comfortabel aan de leiding, had acht seconden voorsprong, maar maakte toen een enorme fout door niet de tweede maar de eerste versnelling te selecteren. De achterwielen blokkeerden daardoor en ik spinde met een afgeslagen motor. Maar ik verzeker je dat dit wel mijn laatste fout van dit jaar zal zijn."

De wedstrijd die het aanzien ten volle waard was doordat in de groep achter Hakkinen op het scherpst van de snede werd gestreden, kreeg er een prachtige impuls door die de voorspelling van Gascoyne totaal onderuit zou halen. De race was niet zo legendarisch als die van 1971 maar die viel dan ook moeilijk te overtreffen. Toen vochten zes man om de eindzege waarna uiteindelijk Peter Gethin (BRM) met 1/100ste seconde verschil met Ronnie Peterson als winnaar van de snelste Monza-race ooit werd afgevlagd. Pole-man Chris Amon was op dat moment afgehaakt omdat hij zijn vizier van zijn helm had afgetrokken (!) en dus de volle wind van voren kreeg bij een snelheid van over de 300 kilometer per uur. Frentzen had een marge over van ruim drie seconden op zijn landgenoot Ralf Schumacher die daarmee andermaal aantoonde dat het Winfield/Williams-team het lek boven heeft.

De winnaar: "Ik kon gewoon niet geloven dat Mika (Hakkinen) was uitgevallen. Er leek voor hem geen vuiltje aan de lucht. Misschien was het concentratieverlies bij hem, want zijn voorsprong was groot genoeg. Maar dit was 'bad luck' voor hem, maar 'good luck' voor mij, want ik kon onmogelijk in zijn spoor komen. Daarom probeerde ik maar mijn motor en banden te sparen en Ralf op afstand te houden. Zo heb ik 'mijn baby naar huis' gereden. Ik zeker dat dit het mooiste succes uit mijn carrière is."

Door de verrassende derde plaats van Mika Salo en het puntje dat Irvine met zijn zesde plaats haalde, verdween ook een beetje de grafstemming die het gehele weekeinde bij Ferrari had gehangen. Uit hun Monza-mirakel putte de Scuderia weer hoop voor de volgende race op de N rburgring en daarom gaan beide rijders komende week intensief testen op het circuit van Mugello. "Werken, werken en nog eens werken. Dat is wat we moeten doen om weer competitief te worden", verordonneerde Irvine wiens relatie met teambaas Jean Todt nu niet bepaald warm genoemd mag worden. Opvallend was dan ook dat Salo zich niet hoefde terug te laten vallen, zoals in Hockenheim, om Irvine aan nog meer WK-punten te helpen. "Mika reed een goede race en verdiende het podium", besliste Todt.

Het blijft in elk geval een broeierig sfeertje en eigenlijk is daarmee bij Ferrari niets nieuws onder de zon. Maar ook bij het Arrows-team zit er druk op de ketel. Er werd dit weekeinde heel geheimzinnig gedaan over de rol van de Nigeriaanse Prins Malik Ado Ibrahim die met inbreng van investeerder Morgan Grenfell Private Equity eigenaar van het team werd. Een persconferentie werd op het laatste moment verplaatst naar de Nürburgring over twee weken en dat voedde de geruchten dat Malik geen zwarte prins op het witte paard is maar een mysterie. Hoe toepasselijk in Monza...

Uitslag

Uitvallers

Kwalificatietraining