Mika Hakkinen niet uit te schakelen

Welgeteld veertig rondjes leefde iedereen op de tribunes van het Autodromo Jose Carlos Pace in een droom. Rubens Barrichello, na zijn derde trainingstijd al uitgeroepen tot volksheld, groeide tijdens de Grand Prix van Brazilië uit tot halfgod door niet alleen vooraan mee te strijden, maar zelfs ronden lang als koploper over de meet te scheuren.

Maar tegelijkertijd met zijn Ford-motor ging ook de Braziliaanse droom - na Ayrton Senna (1993) opnieuw een thuisrijder als winnaar van de Braziliaanse GP - in rook op. Zwaar teleurgesteld droop Barrichello af, terwijl Mika Hakkinen op de baan het man-tegen-man gevecht met Michael Schumacher om de eerste plaats ruimschoots in zijn voordeel besliste.

Met zijn overwinning poetste Hakkinen het toch enigszins geschonden blazoen van het McLaren-Mercedes-team bij de openingsrace in Australië vielen beide 'Zilveren Pijlen' uit aardig op. Maar het opnieuw uitvallen van David Coulthard drukte de feestvreugde bij het team van Ron Dennis toch behoorlijk. Na twee GP's heeft alleen Hakkinen één keer de finish gehaald en dat is geen beste score voor een bolide die vorig seizoen nog als 'betrouwbaar' te boek stond.

Het had, na twee koude en natte trainingsdagen, op het eindelijk zonnige circuit in Sao Paulo de race van Barrichello moeten worden. Tijdens de trainingen bewees hij al dat zijn vijfde plaats in de GP van Australië geen toevalstreffer was en de kleine 'Rubinho' stookte het vuurtje, dat na de trainingen in alle Braziliaanse harten brandde, aan de vooravond van de race nog even flink op. "Zolang de McLarens in de baan zijn zal het heel moeilijk zijn om te winnen, maar we weten inmiddels ook dat de McLarens niet altijd aan de finish komen," zo sprak de 26-jarige coureur van het Stewart-Ford-team.

Zijn woorden kregen profetische waarde toen David Coulthard bij de start zijn wagen niet in beweging kreeg. De Brit zag het hele veld aan zich voorbij snellen en kon maar net op tijd van het startveld worden geduwd om een herstart te voorkomen. Vanuit de pits deed Coulthard drie ronden later nog wel een poging iets van zijn race te maken, maar na ruim twintig rondjes verdween zijn wagen definitief in de garage.

Zijn teamgenoot Hakkinen kreeg in de McLaren in de derde ronde een probleem met de versnellingsbak te verwerken, hetgeen hem de koppositie kostte. Die werd ingepikt door Barrichello en heel Sao Paulo schudde op zijn grondvesten. Ook Michael Schumacher, in zijn Ferrari goed voor een vierde trainingstijd, glipte voorbij Hakkinen en volgde de Braziliaanse koploper rondenlang op respectabele afstand.

De eerste pitsstop van Barrichello, die in tegenstelling tot Hakkinen en Schumacher (beiden één stop) voor twee pitsstops had gekozen, bracht Schumacher aan de macht. De Duitser probeerde tevergeefs een gaatje met Hakkinen te slaan, maar moest toestaan dat Hakkinen hem 'tijdens hun pitsstops' voorbijging. Vanaf dat moment reed de Fin een gewonnen race.

"Een prachtige bonus, als je bedenkt dat ik na drie rondjes dacht dat de race voor mij was afgelopen," gaf Hakkinen direct na de tiende GP-zege uit zijn carrière toe. "Ik schakelde op, maar kreeg de wagen niet in een hogere versnelling. Rubens en Michael kwamen langszij en toen ik op de volgende rijder wachtte schoot de wagen toch in de versnelling. Tijdens de rest van de race heb ik geen problemen meer gehad."

Hetgeen maar weinig coureurs hem konden nazeggen, want na de 'afvalrace' in Australië, waar slechts acht bolides finishten, kwamen gisteren in Sao Paulo maar negen coureurs aan de meet. Frentzen mocht zich de grootste geluksvogel noemen. Hij kwam in het zicht van de haven zonder benzine te staan, maar mocht zijn derde plaats toch behouden. Ralf Schumacher (vierde), Eddie Irvine (vijfde) en Olivier Panis (zesde) verdeelden de resterende WK-punten.

Het nieuwe BAR-Supertec-team maakte opnieuw een dramatisch weekeinde mee. Zaterdag brak Ricardo Zonta bij de meest spectaculaire crash van de trainingen zijn middenvoetsbeentje. De Braziliaan bekeek zijn thuis-GP vanuit het ziekbed. En kopman Jacques Villeneuve werd teruggezet van een toch al niet al te imponerende zestiende startplaats naar de allerlaatste positie op de grid. Bij controle bleek de benzine uit zijn BAR-bolide niet dezelfde te zijn die eerder voor controle was ingeleverd, hetgeen de Canadees bij voorbaat al tot het vervullen van een bijrol dwong. Zijn lijdensweg duurde vijftig ronden, toen verdween hij in de bezemwagen.

Daar vond hij een peloton aan teleurgestelde coureurs, met Rubens Barrichello als meest aangeslagen strijder. Eens temeer ondervond de Braziliaan dat de meeste dromen bedrog zijn. Het zal hem en zijn vele duizenden enthousiaste fans er niet van weerhouden van een Braziliaanse GP-zege te blijven dromen. Want gisteren bewees Barrichello wel dat de huidige Stewart-Ford wel degelijk voorop kan gaan in de strijd. Nu alleen nog de betrouwbaarheid, maar dat geldt voor veel meer bolides.

Uitvallers