Snel, dynamisch, ambitieus, altijd in voor werkavonturen, nooit op weg naar een doel maar naar meerdere doelen en als de dood voor stabiliteit omdat stabiliteit tot stilstand kan leiden, zelfverzekerd, jong, strak in het pak. Wie deze ingrediënten mengt, haalt uit de arbeids-oven de cake van de carrièremaker die aan smaak voortdurend wint als hij kan blijven sloven.

Zo vaart bijvoorbeeld de medische stand wel bij de race naar de top. Want onder de dames- en herenpakken, uiteraard aangemeten, zitten gewone mensenlichamen die wèl van rust willen weten en van ontspanning op z'n tijd en van regelmatig eten. Er wordt een aanslag op maag en darmen gedaan, op het cholesterolgehalte, op het hart en op het zenuwgestel. Die kwalen zijn veelal wel met medicijnen te bestrijden. Lastiger wordt het als de bron van het kwaad, in weerwil van de ambities, als gevolg van psychische spanning ontstaat: spierpijnen, rugklachten, hoofdpijnen, slapeloosheid zijn vaak het resultaat.

Ook gynaecologen krijgen te maken met 'carrière-slachtoffers'. Veel vrouwelijke carrièremakers schuiven hun kinderwens voor zich uit, tot zij zich zeker voelen van hun plaats aan de top. Maar omdat die zekerheid altijd betrekkelijk is en onzekerheid veel vrouwen eigen is, wordt die wens vaak té lang opgeschoven. Tegen de tijd van het 'nu of nooit' zijn zij al op de leeftijd dat zwanger worden minder gemakkelijk gaat, vooral als men in aanmerking neemt dat de gedachte 'nu of nooit' ook al niet zwangerschaps-bevorderend werkt. Deze vrouwen komen vaak al snel in het specialisten-circuit terecht.

De carrièreman of -vrouw die een kind wil, komt opnieuw voor keuzes te staan. Opvang overdag is te koop voor wie veel verdient. Maar wie in de race naar de top besluit tot dag-en-nacht werken, begint niet aan een kind. Er zal dus minder gewerkt moeten worden. De discussie daarover moet worden gevoerd voor het kind wordt verwekt. Wordt een van beide ouders degene die 's zondags het vlees snijdt? Of leveren beide ouders werkuren in? Wat betekent dat voor de carrière? En als dat carrièrebelemmerend werkt, staan dan beide ouders daarachter?

Carrière is meer dan werk. Carrière is voor velen ook het vertoon van een dure auto, van een huis dat moet worden afbetaald met een torenhoge hypotheek, van vier maal per jaar op vakantie, haute couture, kunst en antiek, van een tuin die wordt ontworpen door een tuinarchitect, van een boot, een tweede huis, van alles wat begeerlijk is omdat een ander het niet kan betalen: degene die geen carrière maakt, die de top heeft gemist.

Maar carrière kan een valkuil zijn, een valkuil met gouden randen. Want het is dringen aan de top. Voor de meesten is er geen plaats.

Carrière wordt nog altijd beschouwd als de heilige weg naar de top van de arbeidsmarkt, een weg die geplaveid is met goud dat men werkenderwijs kan rapen.

De ware carrière echter is de weg die men zelf afpaalt. Kiest men bewust voor een evenwicht tussen werk en sociaal leven, dan bereikt men misschien nooit de top in het werk, maar wel de top in de kwaliteit van het leven.