Een gouden roeier helpt kanovaarders

GAINESVILLE, donderdag - Hij is afgestudeerd bewegingswetenschapper en heeft een eigen bedrijf in sportadviezen. En hij won zondag olympisch goud als ploegroeier van de Holland Acht. Een betere adviseur dan Henk-Jan Zwolle kan de Kanobond zich niet wensen. Er vaart deze week geen enkele Nederlander mee op het Lake Lanier, maar over vier jaar in Sydney moeten zij er wel bij zijn en goed meetellen.

Nederland heeft een rijk verleden op kanogebied met diverse olympische medailles. Maar na het brons van Annemiek Derckx in 1994 in de K1 en nog eens die kleur voor dezelfde Roermondse samen met haar clubgenote Annemarie Cox in de K2 in 1988, werd het een aflopende zaak. In 1992 konden Nijkamp en Weyzen geen halve-finaleplaats meer scoren en voor deze Spelen heeft zelfs geen enkele vaarder zich meer kunnen kwalificeren. Het lijkt erop dat de concurrentie steeds harder gaat varen en de Nederlanders die progressie niet kunnen volgen. Jean-Paul Sits woont bijna permanent in Berlijn om samen met sterke Duitsers te trainen, maar hij haalde het niet. Nicole Bulk kreeg nog wel een speciale uitnodiging van de internationale kanobond, maar onze eigen strenge NOC-norm verhinderde haar deelname op Lake Lanier.

Het NOC laat echter de kanobond niet vallen en stelt geld beschikbaar om via het project Body of Knowledge, kortweg BOK genoemd, de coaching in de kanowereld te verbeteren. De bewegingswetenschapper Henk-Jan Zwolle voert dit project uit met zijn eigen bedrijf in sportadvisering. En hij weet waar hij over praat, want hij ging zondag als eerste door de finish met de gouden Holland Acht. Zwolle heeft tot nu toe alleen nog maar gewerkt met acht vaarders van de marathonselectie, die trouwens vorig jaar op hun EK al zeer succesvol waren. Het is de bedoeling dat hij zich ook gaat bemoeien met de toppers op 500 meter en 1000 meter, wat overigens voor een deel dezelfde personen zijn.

De roeier Zwolle trof bij de kanovaarders een heel andere wereld aan. Hij was gewend aan het sterke verenigingsleven van de steeds professioneler opererende roeibond, waarbinnen wedstrijdsporters en recreatiesporters een eenheid vormen. Maar hij kwam bij een bond met solisten, conflicten, steeds wisselende besturen en de zich van de 'dure wedstrijdsporters' afscheidende toervaarders. Zwolle: "Deze sport is heel anders van karakter, veel meer individualistisch. In de training gaat het er naar onze maatstaven heel amateuristisch aan toe. De bondscoach is maar een keer per week met de groep bezig. Er wordt vaak zonder begeleiding getraind. Werken met video gebeurt maar weinig."

Bij het project Body of Knowledge zijn meerdere sporten betrokken. Het is de bedoeling dat de aanwezige kennis gedeeld wordt. Zwolle: "Bij de kanovaarders wil ik meer greep krijgen op de resultaten van de trainingen. We doen maximaaltesten met een voor hun nieuwe kano-ergometer en veldtesten in de boot. Ik probeer op grond daarvan de trainingen te sturen. We moeten beter weten wat er op de trainingen gebeurt, het effect ervan op de snelheid en op de mensen zelf meten. We kunnen die training echt nog een stuk structureler aanpakken en de begeleiding verbeteren."

De gouden roeier was eraan gewend geraakt dat zijn hele equipe dagelijks op de Bosbaan trainde met alle coaches erbij. En daar moeten de kanoërs ook zo ongeveer naar toe. Hij denkt dat er in deze sport nog veel winst te behalen is. "Het kan veel beter. We beginnen eraan en stellen ons doel hoog. Bij de roeibond was het beleid van de laatste jaren gericht op 'goud in Atlanta'. De kanobond werkt nu met 'goud in Sydney'."