LOS ANGELES - Single. Dertig. En dan? Genoeg mensen die geen probleem hebben met hun vrijgezellenstatus en zich zelfs rijk prijzen met hun onafhankelijke bestaan. Maar als je nou dolgraag een relatie wil? En iedere potentiële kandidaat is een regelrechte afknapper? Actrices Heather Juergensen en Jennifer Westfeldt, beiden geboren en getogen in New York, werkten dat gegeven uit in hun scenario van 'Kissing Jessica Stein'. Ook spelen zij de hoofdrollen in deze onafhankelijke productie, die voor minder dan een miljoen dollar werd gemaakt, een schijntje volgens Amerikaanse begrippen. "Eigenlijk overkwam het ons allemaal", vertelt het duo over hun recente filmavontuur.

Mannen blijken geen stabiele factor in 'Kissing Jessica Stein'. Vrouwen vinden steun bij elkaar in 'Kissing Jessica Stein'. "Vriendinnen hebben vaak een veel intenser relatie met elkaar dan met welke man in hun leven ook", zeggen hoofdrolspelers en bedenkers Heather Juergensen en Jennifer Westfeldt.

"In 1996 leerden we elkaar kennen tijdens een workshop," legt Jennifer uit, in werkelijkheid al net zo'n neurotische spraakwaterval als in de film. "Het klikte direct. Een jaar later hadden we allebei een paar maanden vrij en was ik even terug in New York, waar Heather toen nog woonde. We vatten het plan op om samen iets te schrijven over daten: de koortsachtige manier waarop vrouwen en mannen contact met elkaar proberen te zoeken, de onderlinge miscommunicatie en de fiasco's die dat tot gevolg heeft. Het resultaat was 'Lipschtick', een voorstelling over twee vrouwen die zoveel frustrerende afspraakjes achter de rug hebben, dat ze uiteindelijk elkaar maar de liefde verklaren."

"We hebben het stuk een paar avonden achter elkaar met succes gespeeld", vervolgt ze. "Off-off Broadway zoals dat heet, in een achterafgelegen theatertje. Dat optreden kreeg een onverwacht staartje. Toen ik de week daarna weer terug in Los Angeles was, kreeg ik direct bericht van mijn agent, die vertelde dat bij hem de telefoon zowat van de haak rinkelde. De ene na de andere studio belde op om de filmrechten van ons probeersel te kopen. Mijn mond viel open."

"Zonder al die aandacht, was het waarschijnlijk bij dat theateroptreden gebleven", vult Heather Juergensen aan. "We hadden zoveel andere dingen aan ons hoofd. Maar door die interesse begon het toch wel te kriebelen. Ik ben toen ook naar Los Angeles gevlogen. 's Nachts sliep ik bij Jennifer op de bank en overdag hadden we afspraken met partijen die geïnteresseerd waren. Genoeg mensen die simpelweg de rechten wilden kopen om er dan een project voor Cameron Diaz of Jennifer Aniston van te maken. Maar voor ons was dat geen optie, die rollen wilden we zelf. Daarom hebben we het stuk eerst zelf bewerkt tot een filmscript. Vervolgens zijn we op zoek gegaan naar een studio die ons wél in de hoofdrollen wilde zien."

Die studio werd gevonden, de filmrechten gingen over in andere handen en samen met een hun toegewezen regisseur schaafden de dames verder aan het scenario. Daarna werd het lange tijd stil. Heather Juergensen: "Op een gegeven moment zag het ernaar uit dat ons hele idee in een bureaula zou verdwijnen. Daarom hebben we de rechten teruggekocht, voor veel meer geld dan we ervoor hadden gekregen. Met hulp van anderen zijn we 'Kissing Jessica Stein' toen zelf gaan produceren. We hebben financiers en een regisseur gezocht en onze hele vriendenkring ingeschakeld om de film van de grond te krijgen. Uiteindelijk is dat gelukt."

Ze benadrukken dat 'Kissing Jessica Stein' niet hún verhaal is, het is fictie die aanschuurt tegen de werkelijkheid. Jennifer: "Het begon echt als een verzinsel. Maar steeds vaker kwamen we mensen tegen die zeiden: 'Dit is precies wat mij is overkomen', of ze herkenden in het verhaal van Jessica Stein de ervaringen hun zus of nicht."

"Zo verwonderlijk is dat eigenlijk niet", vult Heather aan. "Vriendinnen hebben vaak een relatie met elkaar die veel intenser is dan met welke man in hun leven dan ook. In bepaalde gevallen is het ontbreken van seksuele intimiteit het enige dat zo'n verhouding onderscheidt van een perfecte romance. Ik kan me voorstellen dat sommige vrouwen dan ook die laatste stap zetten. Of dat vervolgens gunstig uitpakt, is, denk ik, heel persoonlijk."

Voor Jessica's reeks van mislukte afspraakjes putten de twee actrices wél uit eigen ervaringen. Jennifer vertelt: "Hoewel we al aan de man waren toen we 'Lipschtick' schreven - en nog allebei nog steeds dezelfde relatie hebben - hadden we daarvoor ons portie wel gehad. Ik bén met wat rare types op stap geweest."

"Voor onze moeders was het vroeger denk ik gemakkelijker. Die trouwden toen ze negentien of twintig waren en hun echtgenoten kenden ze nog van school, waar ze elkaar dag in dag uit zagen. Zo kreeg hun relatie rustig de tijd zich te ontwikkelen. Tegenwoordig blijven mensen veel langer single. Nadeel is dat veel singles die tegen de dertig lopen hun leven al grotendeels hebben ingevuld. Een partner moet daar net in passen. En daarnaast word je ook nog eens steeds kritischer."

Heather Juergensen valt haar lachend bij: "Soms kom je echt krankzinnige wensenlijstjes tegen in contactadvertenties. Zo van: 'Gezocht: gespierde yogaliefhebber met piercings en hanenkam voor een serieuze relatie. Zonder hanenkam onnodig te reageren.' En dan vinden ze het nóg gek dat er niemand op af komt!"

do 25 jul 2002, 10:30